بیمارستان شهدای سلامت ملارد

روز جهانی پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که به طور عمده بر نورون های تولید کننده دوپامین در یک منطقه خاص در مغز اثر می گذارد. دوپامین نقش مهمی در تنظیم حرکت بدن دارد و کاهش آن می تواند علت بسیاری از علائم بیماری پارکینسون در فرد مبتلا باشد. علت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. امروزه بالغ بر سی و یک ژن با توارث اتوزوم غالب و اتوزوم مغلوب در بروز این بیماری شناخته شده است.

علائم بالینی شایع این بیماری شامل:

لرزش دستها و انگشتان و اهسته شدن حرکات (برادی کینزی) و سفتی و اسپاسم عضلانی و اختلال در وضعیت تعادل فرد و مشکل در حرف زدن و تکلم می باشند.

در انتهای روند بیماری ممکن است مشکلات رفتاری و زوال عقل رخ دهد.

پارکینسون اغلب به عنوان بیماری افراد مسن شناخته شده است در حالی که در مواردی نیز بیماری در بین جوانان بروز می کند و اغلب پارکینسون جوانان که در سنین پایین و زیر چهل سال بروز می کند به دلایل ژنتیکی رخ می دهد و تقریبا پانزده درصد افراد مبتلا به پارکینسون سابقه خانوادگی این اختلال را در خانواده ذکر می کنند. امروزه با انجام آزمایش ژنتیک هول اگزوم بررسی ژن های شناخته شده امکان پذیر می باشد و پس از تعیین نوع ژن درگیر در بروز بیماری امکان شناسایی افراد در معرض خطر بیماری وجود دارد. با انجام آزمایش ژنتیک افرادی که در خانواده این جهش ژنتیکی را از والدین خود به ارث برده اند و ممکن است در آینده علامت را بروز دهند شناسایی می شوند.

بعد از آلزایمر پارکینسون شایع ترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می آید.

علائم و نشانه های کلی پارکینسون عبارتند از:

لرزش یا تکان در یک اندام

حرکت کند و لرزان(برادیکینزی)

سفتی در عضلات

اختلال در وضعیت و تعادل

از دست دادن حرکات اتوماتیک

کاهش حرکت عضلات صورت

تغییرات گفتاری

دشواری در نوشتن

به سختی راه رفتن

از دست دادن قدرت بویایی

اشکالات عصبی نظیر سوزش، سردی یا بی حسی

از دست دادن حافظه

بی اختیاری ادرار

مشکلات بلع (دیسفاژی)

علائم روانشناختی نظیر افسردگی، اضطراب، روان پریشی، زوال عقل، گیجی

بیماری پارکینسون ۵ مرحله دارد که عبارتند از:

مرحله ۱. علائم خفیف هستند و با کیفیت زندگی فرد ارتباط ندارند.

مرحله ۲. علائم بدتر می شود و فعالیت های روزانه دشوارتر شده و زمان بیشتری را برای تکمیل فعالیتها می گذرانند.

مرحله ۳. فرد، تعادل را از دست می دهد، به آرامی حرکت می کند؛ علائم باعث اختلال در فعالیتهای روزمره نظیر خوردن و مسواک زدن دندان ها می شود.

مرحله ۴. علائم شدیدتر شده و فرد نیاز به کمک برای راه رفتن و انجام فعالیت های روزمره دارد.

مرحله ۵. پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است. فرد قادر به راه رفتن نیست و به مراقبت تمام وقت نیاز دارد.

نحوه تشخیص پارکینسون: متاسفانه تاکنون تست خون یا بررسی های آزمایشگاهی دیگری برای تشخیص این بیماری کشف نشده است. گاهی MRI یا اسکن مغز برای اطمینان از عدم وجود بیماری های دیگر توصیه می شود. تشخیص بیماری با معاینه و بررسی بالینی بیمار صورت می گیرد.

روشهای کاهش ابتلا به پارکینسون :

-نوشیدن قهوه

-پرهیز از قرار گرفتن در معرض حشره‌کش

-نور کافی خورشید

-استفاده از مواد غذایی حاوی ویتامین E

-ورزش